Black Cabs vs. Mobiele Apps: FREENOW rechtszaak in Londen

Londen. Het wettelijke kader voor vervoersdiensten in het Verenigd Koninkrijk heeft lange tijd een duidelijk onderscheid gemaakt tussen taxi's met een vergunning en privévoertuigen (PHV's). De opkomst van ride-hailing toepassingen heeft deze traditionele grenzen echter doen vervagen, wat heeft geleid tot juridische uitdagingen over de vraag of PHV's die rechtstreeks via digitale platforms opereren onwettig zijn. verhuur - een voorrecht dat is voorbehouden aan taxi's met een vergunning. Dit onderscheid is cruciaal, omdat het bepaalt of een dienst onder het strengere taxivergunningsstelsel valt of werkt met de flexibelere PHV-vergunning.

De recente uitspraak van het Divisional Court in de zaak over de FREENOW app biedt belangrijke juridische duidelijkheid over deze kwestie (zaak nr. CA-2021-003449). Het ging om de vraag of PHV's die de app gebruikten daadwerkelijk als taxi's functioneerden en of exploitanten directe contractuele verantwoordelijkheid dragen voor passagiersritten.

De juridische kwestie: taxi of PHV?

In Londen werken taxi's en PHV's onder verschillende vergunningsregimes:

1. Taxi's met vergunning (zwarte taxi's) kan te huurDit betekent dat ze passagiers op straat mogen oppikken zonder voorafgaande reservering. Ze voldoen aan strenge wettelijke eisen, waaronder het slagen voor de "Knowledge" test, die ervoor zorgt dat chauffeurs tot in detail bekend zijn met de straten van Londen.
2. PHV'skunnen daarentegen geen straatboodschappen accepteren. Ze kunnen alleen rijden via vooraf geboekte ritten, geregeld via een operator. De vergunningsvereisten voor PHV's zijn relatief minder streng en bieden meer flexibiliteit, maar leggen ook beperkingen op aan de manier waarop ze passagiers werven.

De juridische uitdaging draaide om de vraag of PHV's via exploitanten die de FREENOW app gebruikten, in de praktijk wel voldeden, verhuur - in feite optreden als taxi's zonder de bijbehorende wettelijke verplichtingen. Als dat het geval is, zouden hun exploitanten de vergunningswetten overtreden, wat zou kunnen leiden tot strengere handhavingsmaatregelen of wijzigingen in de manier waarop ride-hailingdiensten werken.

Feitelijke achtergrond

De zaak kwam voort uit een rechtszaak aangespannen door de United Trade Action Group Ltd (UTAG), die de Londense zwarte taxichauffeurs vertegenwoordigt. UTAG betwistte het besluit van Transport for London (TfL) om een PHV-licentie te verlenen aan Tranopco (UK) Ltd, de exploitant van de FREENOW app. Hun argument was dat de app-gebaseerde dienst functioneerde op een manier die sterk leek op taxi-activiteiten, waardoor het wettelijke onderscheid tussen taxi's en PHV's werd omzeild.

Tegelijkertijd verzocht Uber om een verklaring met betrekking tot de contractuele verplichtingen van exploitanten van PHV. In het bijzonder vroeg Uber om opheldering over de vraag of de verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van de rit bij het accepteren van een boeking lag bij de exploitant of bij de bestuurder krachtens de Private Hire Vehicles (London) Act 1998.

Bevindingen van de Rekenkamer

De Divisional Court behandelde twee belangrijke kwesties:

1. Verhuur: Het Hof oordeelde dat PHV's die geboekt waren via de FREENOW app niet illegaal werden verhuurd (ze werkten via operators). Deze beslissing is in lijn met een eerdere uitspraak in Reading v Ali, waarin op vergelijkbare wijze werd geconcludeerd dat de Uber-app geen illegale verhuur op straat mogelijk maakte. Het vonnis bevestigde opnieuw dat app-gebaseerde ritreserveringen, zelfs als ze bijna onmiddellijk plaatsvinden, juridisch gescheiden blijven van straat-hailing.
2. Contractuele verplichtingen: Het Hof verklaarde dat wanneer een PHV-operator een boeking aanvaardt onder de Private Hire Vehicles (London) Act 1998, de PHV-operator een contractuele verplichting moet aangaan om de rit te verzorgen en de contractuele verantwoordelijkheid voor de rit moet dragen. Dit komt overeen met de redenering van het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk in de zaak Uber BV tegen Aslam, waarin de wettelijke verantwoordelijkheden van ritverhuurbedrijven werden benadrukt.

Wat verandert de beslissing van de rechtbank?

De uitspraak biedt duidelijkheid voor PHV-exploitanten, maar onderstreept ook de aanhoudende spanningen in de regelgeving:

1. Voor taxichauffeurs: Zwarte taxichauffeurs hebben niet aangevoerd dat de mogelijkheid van PHV's om binnen enkele seconden boekingen te accepteren het doel van het onderscheid in vergunningen ondermijnt.
2. Voor exploitanten van PHV: De uitspraak stelt hun recht veilig om via exploitanten te blijven opereren onder het PHV-kader. Door te bevestigen dat app-gebaseerde boekingen niet gelijk staan aan verhuurDe uitspraak ondersteunt het bedrijfsmodel van de ride-hailing platforms en legt tegelijkertijd contractuele verantwoordelijkheden op aan de exploitanten.