Czarne taksówki kontra aplikacje mobilne: Sprawa sądowa FREENOW w Londynie

Londyn. Ramy prawne regulujące usługi transportowe w Wielkiej Brytanii od dawna utrzymują wyraźne rozróżnienie między licencjonowanymi taksówkami a prywatnymi pojazdami do wynajęcia (PHV). Jednak rozwój aplikacji typu ride-hailing zatarł te tradycyjne granice, powodując wyzwania prawne dotyczące tego, czy pojazdy PHV działające bezpośrednio za pośrednictwem platform cyfrowych są niezgodne z prawem. prowadzenie działalności zarobkowej - przywilej zarezerwowany dla licencjonowanych taksówek. Rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie, ponieważ określa, czy usługa podlega bardziej rygorystycznemu systemowi licencjonowania taksówek, czy też działa na podstawie bardziej elastycznej licencji PHV.

Niedawny wyrok Sądu Okręgowego w sprawie dotyczącej aplikacji FREENOW dostarcza ważnych wyjaśnień prawnych w tej kwestii (sprawa nr CA-2021-003449). Chodziło o to, czy pojazdy PHV korzystające z aplikacji faktycznie funkcjonowały jako taksówki i czy operatorzy ponoszą bezpośrednią odpowiedzialność umowną za przejazdy pasażerów.

Kwestia prawna: taksówka czy PHV?

W Londynie taksówki i pojazdy PHV podlegają różnym systemom licencjonowania:

1. Licencjonowane taksówki (czarne taksówki) puszka ply do wynajęciaco oznacza, że mogą odbierać pasażerów z ulicy bez wcześniejszej rezerwacji. Spełniają oni rygorystyczne wymogi regulacyjne, w tym zdają test "Wiedzy", który gwarantuje, że kierowcy mają szczegółową znajomość londyńskich ulic.
2. PHVnie mogą natomiast przyjmować zgłoszeń ulicznych. Mogą one działać wyłącznie w oparciu o wcześniej zarezerwowane przejazdy, zorganizowane przez operatora. Wymogi licencyjne dla pojazdów PHV są stosunkowo mniej rygorystyczne, oferując większą elastyczność, ale także nakładając ograniczenia na sposób pozyskiwania pasażerów.

Wyzwanie prawne koncentrowało się na tym, czy PHV za pośrednictwem operatorów korzystających z aplikacji FREENOW były w praktyce, prowadzenie działalności zarobkowej - skutecznie działając jako taksówki bez odpowiednich obowiązków regulacyjnych. W takim przypadku ich operatorzy naruszyliby przepisy licencyjne, co mogłoby skutkować bardziej rygorystycznymi środkami egzekwowania prawa lub zmianami w sposobie działania usług przywoławczych.

Kontekst faktyczny

Sprawa powstała w wyniku skargi wniesionej przez United Trade Action Group Ltd (UTAG), która reprezentuje londyńskich taksówkarzy. UTAG zakwestionowała decyzję Transport for London (TfL) o przyznaniu licencji PHV firmie Tranopco (UK) Ltd, operatorowi aplikacji FREENOW. Ich argumentem było to, że usługa obsługiwana przez aplikację funkcjonowała w sposób, który bardzo przypominał operacje taksówkarskie, omijając w ten sposób prawne rozróżnienie między taksówkami a pojazdami PHV.

Jednocześnie Uber domagał się oświadczenia dotyczącego zobowiązań umownych operatorów PHV. W szczególności Uber zwrócił się o wyjaśnienie, czy po zaakceptowaniu rezerwacji odpowiedzialność za realizację podróży spoczywa na operatorze czy na kierowcy zgodnie z ustawą Private Hire Vehicles (London) Act 1998.

Ustalenia sądu

Sąd Okręgowy odniósł się do dwóch podstawowych kwestii:

1. Prowadzenie działalności zarobkowej: Sąd orzekł, że pojazdy PHV zarezerwowane za pośrednictwem aplikacji FREENOW nie prowadziły nielegalnej działalności zarobkowej (pracowały za pośrednictwem operatorów). Decyzja ta jest zgodna z poprzednim orzeczeniem w sprawie Reading przeciwko Ali, w którym podobnie stwierdzono, że aplikacja Uber nie ułatwiała nielegalnego wynajmowania ulic. Wyrok potwierdził, że rezerwacje przejazdów za pośrednictwem aplikacji, nawet jeśli są niemal natychmiastowe, pozostają prawnie odrębne od przywoływania na ulicy.
2. Zobowiązania umowne: Sąd orzekł, że gdy operator PHV przyjmuje rezerwację zgodnie z ustawą Private Hire Vehicles (London) Act 1998, operator PHV musi zaciągnąć zobowiązanie umowne do zapewnienia podróży i ponieść odpowiedzialność umowną za podróż. Jest to zgodne z rozumowaniem Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii w sprawie Uber BV przeciwko Aslam, w której podkreślono odpowiedzialność prawną firm oferujących przejazdy.

Co zmienia decyzja sądu?

Orzeczenie to zapewnia jasność operatorom pojazdów PHV, ale także podkreśla trwające napięcia regulacyjne:

1. Dla taksówkarzy: Czarni taksówkarze nie argumentowali, że zdolność PHV do przyjmowania rezerwacji w ciągu kilku sekund skutecznie podważa cel rozróżnienia licencji.
2. Dla operatorów pojazdów PHV: Wyrok zabezpiecza ich prawo do kontynuowania działalności w ramach PHV za pośrednictwem operatorów. Potwierdzając, że rezerwacje za pośrednictwem aplikacji nie są równoznaczne z prowadzenie działalności zarobkowejOrzeczenie wspiera model biznesowy platform oferujących przejazdy, jednocześnie nakładając na operatorów obowiązki umowne.